weer naar school

Na de vakantie zijn Pieter en ik weer voltijds naar de school kunnen gaan. De week voor de vakantie en de eerste week van de vakantie zijn Pieter en ik ook al vaak naar school geweest, maar niet elke dag vb: de 2 dagen dat we naar Quito moesten voor onze visum te regelen. Ondertussen is het al de 3de week na de vakantie. Ik heb zelf 5 klassen toegewezen gekregen. Zo zit ik elke week in een andere klas en zit ik 3 weken in het eerste jaar (5- 6-jarigen) en 2 weken bij de 4-jarigen. De eerste week heb ik vooral geobserveerd en natuurlijk geholpen bij het klasgebeuren (agenda's invullen, huiswerk in de kaftjes steken en de kinderen geholpen bij het maken van hun werkblaadjes) De 2de week heb ik al een korte les gegeven. Dit was niet voorbereid, maar de leerkracht moest even weg en bleef langer weg dan voorzien, ik merkte dat de kinderen drukker en drukker werden in de klas en heb dan de les een beetje overgenomen. Toen de leerkracht terugkwam zag ze dat ik ongeveer hetzelfde aan het doen was als ze zelf gepland had en zei dat ik mocht verder doen.
Daarna heeft ze het weer overgenomen omdat ze met iets anders gingen beginnen.
De 2de week had ik ook al aan de leerkracht waar ik de volgende week ging bijstaan om haar planning gevraagd (de lessen en doelen liggen vast per dag, deze krijgen ze van de directrice) zodat ik in het weekend al iets kon voorbereiden om samen met de kleuters te doen.
Ik had dit woensdag gevraagd en daarna elke dag nog eens 'laten vallen' zodat ze het niet zou vergeten, maar de planning heb ik pas maandag te zien gekregen.
Op maandag vroeg ze me dan ook of ik dan al les wilde geven, ik zei haar dat ik dit liever morgen (dinsdag) zou doen, zodat ik me wat kon voorbereiden (ik geef momenteel nog Engelse les, maar omdat de kinderen nog niet goed Engels kunnen antwoorden ze vaak in het Spaans, daarom is het ook belangrijk om de belangrijke woorden die in deze les voorkomen ook in het Spaans te kennen, anders weet je niet of de antwoorden op je vragen).
Dinsdag heb ik dan dus mijn eerste 'echte' les gegeven. De invulling van hoe je de lessen geeft ligt al redelijk hard vast (ik kreeg uitleg van wat ze verwachtte dat ik deed met de kinderen en ze ging ook materiaal klaar leggen de volgende dag), maar hier en daar heb ik toch nog iets klein proberen aan te passen om het wat minder theoretisch en wat speelser te maken.
Bij het speelse deel dat ik had aangepast (de delen van de plant in de klas zoeken ipv ze gewoon te benoemen met de kinderen) luisterden de kinderen goed. Bij het meer theoretische deel had ik het gevoel dat ik de kinderen wel kwijt was. Ik denk omdat de les al even bezig was en omdat ze zich soms wat vervelen omdat ze je niet altijd verstaan in het Engels.
Ook wist ik niet goed hoe ik moest reageren op de kinderen die niet luisterden omdat er in deze school in mijn ogen erg weinig discipline is. Ik durf dan ook niet zoals in België mijn stem te verheffen of even boos te worden als leerlingen je uitdagen, omdat ik zie dat de leerkrachten dit hier ook niet doen. Ik ben zelf in België niet een van de strengste leerkrachten en vind dat kinderen ook vrijheid moeten krijgen, maar soms vind ik het er hier op dat gebied wel over gaan. Om een klein voorbeeld te geven om een beetje een beeld te kunnen geven: een leerling heeft zijn huiswerk niet gemaakt, maar krijgt wel nog een 7 op 10. Zo kan ik nog veel voorbeelden geven, maar dan ben ik te lang bezig :). Ik denk dat ik hier dus wel nog wat mijn weg in moet vinden en misschien moet ik ook beseffen dat het geen kwaad kan als de leerlingen niet naar mij luisteren omdat ze dat ook niet gewoon zijn en dat ik dus moet leren om de controle over een klas kwijt te durven raken.
Nadien vroeg ik aan de leerkracht wat ze van de les vond en ze zei dat de les goed was, maar dat ik wat strenger mocht zijn :). Dit vond ik dan wel wat raar omdat ik bij hun ook geen enkele vorm van strengheid zie, maar misschien zie je dat ook anders aan als je zelf aan het observeren bent.
De leerkrachten zijn hier wel erg behulpzaam en vriendelijk, ze doen ook hun best om je je thuis te laten voelen in de school.

Vandaag heb ik ook een Spaans boek gekocht om mijn Spaans wat te oefenen omdat het leren in mijn schriftje (waar ik alle belangrijke zaken in opschrijf) als ik wat vrije tijd heb, wat beu begon te worden. Ik heb er vandaag 3 pg's in gelezen en ik kon grotendeels volgen :) het is wel een boek dat ik ook eens in het Nederlands heb gelezen, zodat ik makkelijker kan afleiden waar het over gaat.

Vorig weekend hebben Pieter en ik ook de bus naar Pelileo en Salassaca genomen, dit zijn 2 dorpen die dicht bij elkaar liggen en waar de inheemse bevolking jeansbroeken (in Pelileo) en verschillende soorten zakken, denkens, poncho's enz. maken en deze in hun kraampjes verkopen. Ik heb er weer erg veel gekocht en heb ook goed kunnen afbieden door steeds te zeggen dat ik het op de marktjes in Quito veel goedkoper had gezien (wat soms ook wel echt waar was :) )
In Salasaca was er op het marktplein ook een begrafenis aan de gang, er stonden erg veel mensen buiten te drinken en de grafkist was versierd met allerlei zaken die de bevolking hier in Salasaca maken.
Pieter en ik werden door een aantal (aangeschoten) mensen uitgenodigd om mee iets te drinken. We zijn dan naar hen toegegaan, eerst moesten we een bot (van een mens of dier geen idee) hoog in de lucht werpen en deze op de grond laten vallen, op het bot stonden allerlei symbolen. Aan de hand van de symbolen die vanboven lagen konden ze zien of je een goede of een slechte toekomst had, ik had al een geluk een goede toekomst want die van Pieter was blijkbaar niet al te best en om dit te vermijden stak een van de mensen zijn duim in zijn mond en veegde zijn speeksel af aan Pieter door dezelfde duim op de onderkant van Pieter zijn pols te drukken :).
Daarna kregen we ook elk een shotje van een sterke drank die ze in Salasaca zelf brouwen. We hebben er wel maar 1 gedronken omdat het nog maar 12uur was, volgens mij zo goed als gewoon pure alcohol was en omdat er bruine brokken in dreven :). We hebben nog wat met de mensen gepraat en zijn daarna even verder in het dorpje gaan rondkijken, omdat er naast het marktplein niet veel te zien was, behalve veel dronken mensen die op de grond lagen (ik denk dat ze misschien van de begrafenis kwamen) zijn we verder door met de bus naar Pelileo gegaan.
Ik zag ook wel een groot verschil met de stad Ambato die Pieter en ik gewoon zijn en deze 2 dorpjes die hier niet ver vanaf liggen qua manier van leven (meer armoede en primitiever dan in het wat modernere Ambato).
Ook al was er niet extreem veel te zien, ik vond het wel erg leuk om gezien te hebben en om met de plaatselijke bevolking te kunnen praten.

Hopelijk kunnen we 1 van de komende weekends nog eens een uitstap maken!

Tot de volgende keer!