Week 1 en 2

Hier het reisverslag van week 1 en 2:

Na een vermoeiende vlucht van 13 zijn we maandagavond bij Miki thuis aangekomen, we waren heel moe en hebben van de luchthaven ook nog 2 uur moeten rijden om van Quito naar Ambato te geraken. Bij de aankomst bij Miki werd al snel duidelijk dat ons Spaans nog beneden niveau lag en dat we nog veel zullen moeten oefenen. De basiszinnen van 'hoe was je reis? Ben je moe? Hoe heet je? Aangenaam', enz... konden we wel verstaan, maar toen ze ons begon uit te leggen wat we met onze valiezen enz. wisten we niet zo goed wat ze bedoelde. Miki spreekt ook geen of toch erg weinig Engels. We zijn dan ook meteen gaan slapen en ze zei dat we onze valiezen morgen ook nog mochten uitpakken. Op zich is het wel goed dat ze geen Engels praat, omdat we zo sneller ons Spaans konden oefenen. De eerste nacht heb ik goed geslapen, maar in de ochtend was ik wel erg vroeg wakker, ik denk dat ik de eerste 3 dagen om 5u30 klaarwakker was door de jetlag.

De 2de dag (de ochtend nadat we waren aangekomen) was ik wel zeer zenuwachtig omdat ik plots besefte dat ik hier 4 maanden ging zitten en omdat Miki nogal een koude indruk gaf was ik een beetje bang wat de komende 4 maanden zou brengen. De vrouw in de taxi kent Miki en Suzanna en had ons al wel op een subtiele wijze verteld dat Suzanna veel hartelijker en opener was dan Miki zelf.
In de ochtend heeft Miki ons aan de Choco Banana afgezet en hebben we kennis gemaakt met Suzanna. Suzanna heeft ons rondgeleid door het centrum van de stad en heeft er ook voor gezorgd dat we een nieuwe simkaart voor in Ecuador hadden. Na de ontmoeting met Suzanna was ik al wat meer gerustgesteld, ze is een heel lieve, open, behulpzame en grappige vrouw. Toen Pieter en ik weer naar het huis van Miki wandelden (zo'n 20 minuutjes stappen, maar wel met veel heuveltjes die het wat vermoeiender maken) vertelde ik Pieter over mijn zorgen in het begin, blijkbaar had hij net hetzelfde gevoel gekregen als mij bij Miki. We vroegen ons af of ze misschien wat afstandelijker of kouder was door de taalbarrière of dat ze misschien eerst wat moet wennen aan nieuwe mensen of dat ze gewoon echt zo was.

Op woensdag zijn we met de taxi naar de school gegaan, Suzanna had ons al op voorhand gebeld om ons te waarschuwen dat we geen bang hoefden te hebben van de taxichauffeur omdat hij blijkbaar iets aan zijn lip had. Toen we in de taxi stapten zagen we dat de chauffeur (Gorgee) gewoon een hazenlip had. Pieter en ik hadden ons al de ergste 'misvormingen' voorgesteld à la 'The elephant man', maar moesten lachen dat Susie ons hiervoor wilde waarschuwen, we vonden het wel heel lief :). Toen we aankwamen op de school begon de directrice een hele uitleg in het Spaans aan ons te vertellen (het is een kleine, maar heel vinnige vrouw die heel snel praat) We verstonden er dus niets van. Ze deed haar uitleg opnieuw in het Engels (wat ook nog snel ging, hoewel ik goed Engels kan) ze vertelde ons dat ze van ons ook verwachtte dat we een project uitwerken dat ten goede kan komen voor de school. De school is een erg 'chique' school, met een dokter, een psychologe en nette mooie klaslokalen en een mooie speelplaats met een mooi uitzicht op de vulkaan.
Pieter en ik zagen niet meteen al iets waar wij verbetering in konden brengen omdat de school er (van uitzicht) al veel 'beter' uitziet dan de scholen in België. Na het gesprek met de directrice, heeft ze ons rondgeleid in de school en ons laten kennismaken met de leerkrachten, deze gaven ons allemaal al een kus, dat heb ik op een stageschool nog niet meegemaakt :)

De volgende dagen van de week zijn we ook steeds naar de school geweest, het zijn wel vermoeiende dagen.
om 5u30 opstaan want om 6u30 komt Gorgee ons halen,
om 7u beginnen de lessen (voor het lager, maar ik ga al mee met de taxi en observeer dan een uur in de lagere school)
om 13u gaan we de kinderen afzetten met de schoolbus, die ons daarna afzet in het centrum (ik heb altijd het geluk gehad dat ik kon stappen naar de Choco banana, maar Pieter heeft ook al eens een taxi moeten nemen)
Tegen 13u45 komen we aan in de Choco en beginnen we te eten,
om 15u hebben we tot 16u of 17u Spaanse les.
Als we thuiskomen is het meestal snel nog even sturen naar de vrienden en de familie in België (voor het te laat is en ze zijn al gaan slapen)
Dan eten we meestal nog iets klein en werken we aan ons huiswerk van Spaans of aan de Reflectie of de agenda voor in België en gaan we slapen.
Eerlijk gezegd weet ik nog niet hoe ik dit allemaal ga klaarspelen als we ook echte stage gaan moeten geven en zaken gaan moeten voorbereiden, maar dat zien we dan wel.

We hebben wel geluk dat we na de eerste week al meteen 2 weken vakantie hebben en hierdoor al een beetje kunnen bijbenen met onze taken. De eerste week was hier wel niet zo heel veel tijd voor omdat we dan nog 2 dagen naar de school gegaan zijn omdat de leerkrachten de eerste week van de vakantie aan hun planning op school werken. Pieter en ik hebben dan de tijd genomen om de handleidingen door te nemen en de 2de dag heb ik samen met de leerkracht gekeken wat ze de komende weken gepland had, haar schema was nog niet helemaal klaar dus heb ik samen met haar nagedacht over welke activiteiten we konden doen om de vooropgestelde 'doelen' (die per thema vastliggen) te bereiken. Plots moest de leerkracht wel even weg en zei ze dat ik maar moest verder doen, ik vond dit wel moeilijk omdat ik helemaal nog niet veel begreep van de documenten die ze gebruikten (wat ze al wel had gedaan en wat nog niet, waar ik wat moest zetten,...) en natuurlijk wat de beginsituatie was van de kleuters want deze ken ik nog niet, ik heb dan maar gedaan wat ik dacht dat juist was en ze heeft toch niets veranderd aan wat ik getypt had (ofwel wou ze gewoon beleefd zijn :) )

Ik heb wel de indruk dat er veel van ons verwacht wordt, maar dat we zelf tot nu toe weinig duidelijkheid krijgen. vb: de directrice vroeg ons na een dag observeren in de lagere school en 1 dag te zien met de 5-jarigen in een familiepark of we onze planning al konden maken, terwijl ze zelf nog niet beslist heeft in welke klas ik ga staan (de 4- of 5-jarigen) en ik nog geen enkele les van hen heb gezien, ik heb dus nog niet gezien hoe de kinderen op zaken reageren, hoe het klasverloop gaat, hoe de zaken aangeleerd worden (want ze werken hier niet met hoeken, in de klas staan tafels aan de zijkant en plastiek stoelen die in een kring in het midden van de klas worden gezet, bij de 4-jarigen heb ik wel een keukentje zien staan) Ik ben wel heel benieuwd om te zien hoe zij het aanpakken zonder hoeken.
Het eerste uur dat ik ging observeren in de school stond ik ook plots een dikke 15 minuten alleen voor een klas van het 3de leerjaar die ik moest bezighouden, ik heb toen wat geïmproviseerd omdat ik vooral tussendoortjes ken die uitdagend zijn voor kleuters. Ook de 2de dag van het observeren stond ik regelmatig alleen in de klas, ik moest de kinderen die klaar waren met hun toets werkblaadjes geven die ze nog niet gemaakt hadden, als deze klaar waren moest ik gewoon een andere geven.

Voor onze visum te regelen zijn we wel 2x naar Quito moeten gaan, de dienst daar is erg verwarrend en je moet er lang aanschuiven, we hadden geluk dat er een Colombiaan was die wat Engels sprak en dit precies al wat vaker had gedaan. Het was helemaal niet fijn 2x naar de dienst te moeten gaan omwille van het lange aanschuiven, omdat het helemaal niet duidelijk is wat of waar je moet staan/doen en vooral omdat je steeds 2.5 a 3 uur over doet om er te geraken. De 2de keer hadden we wat meer tijd en hebben we er wel een uitstap van gemaakt en zijn we naar het historisch centrum van geweest.
Verder zijn we ook een dag naar Baños geweest en morgen vertrekken we voor de laatste dagen van de vakantie naar Esmaraldas naar het strand.

Groetjes vanuit Ecuador!